107
ψεκασμού με ταυτόχρονη μελέτη της έκθεσης λόγω επαφής του ψεκαστή με το φύλλωμα της
καλλιέργειας όταν αυτή έχει ήδη ψεκαστεί με άλλο φ.π. β) της έκθεσης των εργατών σε φ.π κατά την
εκτέλεση διάφορων αγροτικών δραστηριοτήτων όπως δέσιμο και κλάδεμα. γ) των υπολειμμάτων φ.π.
στην φυλλική επιφάνεια (Dislogeable Foliar Residues, DFR), τα οποία μπορεί να μεταφερθούν στα
χέρια του εργαζόμενου κατά τις καλλιεργητικές εργασίας μετά τον ψεκασμό. δ) τον βαθμό μεταφοράς
φ.π. στο δέρμα (χέρι) του ψεκαστή κατά την επαφή των χεριών του με ψεκασμένες στο θερμοκήπιο
από τις διάφορες επιφάνειες (πλαστικό, ξύλο και μέταλλο), οι οποίες έχουν ρυπανθεί με γεωργικά
φάρμακα κατά την εφαρμογή τους.
Έκθεση ψεκαστών σε φ.π.κατά την εφαρμογή & κατά την επανείσοδο για νέο ψεκασμό
Τα αποτελέσματα της μελέτης για την έκθεση των ψεκαστών αφορούσαν τον προσδιορισμό τόσο
της δυνητικής όσο και της πραγματικής έκθεσης του κορμού, της κεφαλής των χεριών και του
κεφαλιού. Στα πειράματα είχαν χρησιμοποιηθεί δύο (2) σκευάσματα, ένα EC (δ.ο. bupirimate 25% β/ο,
φ.π. Α) και ένα SC (δ.ο. tebufenozide 24% β/ο, φ.π. Β), τα οποία οι ψεκαστές εφάρμοζαν διαδοχικά
στην ίδια καλλιέργεια προκειμένου να γίνει ο προσδιορισμός της έκθεσης ταυτόχρονα και για τις δύο
δ.ο. με σκοπό να μελετηθεί η επίδραση του τύπου σκευάσματος στη διαμόρφωση των επιπέδων
έκθεσης. Η συνολική δυνητική έκθεση των ψεκαστών που εφάρμοσαν το σκεύασμα τύπου EC το
οποίο εφαρμόστηκε πρώτο (εφαρμογή το πρωί) κυμάνθηκε μεταξύ 127-130 mg δ.o./Kg δ.ο.
(μέσος
όρος 121 mg δ.o./Kg δ.ο.,
n =3) ενώ η κατά τη διάρκεια της ανάμιξης/φόρτωσης του φ.π. οι
αντίστοιχες τιμές ήταν 5,8-27 mg δ.o./Kg δ.ο.
(μέσος όρος 12,3 mg δ.o. /Kg δ.ο.,
n =3). Για το
σκεύασμα Β το οποίο εφαρμόστηκε δεύτερο (εφαρμογή το απόγευμα) η αντίστοιχη έκθεση κυμάνθηκε
μεταξύ 55-114 mg δ.o./Kg δ.ο.
(μέσος όρος 76 mg δ.o./Kg δ.ο.,
n =3) ενώ η κατά τη διάρκεια της
ανάμιξης/φόρτωσης του φ.π. οι αντίστοιχες τιμές ήταν 65-77 mg δ.o./Kg δ.ο.
(μέσος όρος 70 mg δ.o.
/Kg δ.ο.,
n =3).
Ως προς την δυνητική έκθεση των ψεκαστών στο φ.π. Α (τύπου ΕC) λόγω επαφής με το φύλλωμα
της ψεκασμένης με αυτό καλλιέργειας οι τιμές κυμάνθηκαν από 10-20 mg δ.o./Kg δ.ο. (μέσος όρος
mg δ.o./Kg δ.ο.) γεγονός που έδειξε ότι υπάρχει μια σημαντική μεταφορά φ.π. στον ψεκαστή από την
επαφή με το φύλλωμα κατά τη διάρκεια της εφαρμογής. Αντίθετα κατά τη διάρκεια της ανάμιξης
φόρτωσης η έκθεση στο εν λόγω φ.π. βρέθηκε να είναι ελάχιστη (μέσος όρος 0,5 mg δ.o./Kg δ.ο.)
όπως ήταν αναμενόμενο. Η πραγματική έκθεση των ψεκαστών για το φ.π. Α ήταν κατά μέσο όρο 1 και
0,7 mg δ.o./Kg δ.ο. για την ανάμιξη φόρτωση και την εφαρμογή αντίστοιχα, ενώ για το φ.π. Β ήταν 4,9
και 1,2 mg δ.o./Kg δ.ο. για την ανάμιξη φόρτωση και την εφαρμογή αντίστοιχα. Συμπερασματικά η
πραγματική έκθεση σε φ.π. Α λόγω μεταφοράς του από το φύλλωμα στους ψεκαστές ήταν ελάχιστη
τόσο κατά την ανάμιξη φόρτωση όσο και κατά την εφαρμογή αντίστοιχα.
Έκθεση εργατών, προσδιορισμός DFR, συντελεστή μεταφοράς TC & μεταφοράς φ.π. στα χέρια κατά
την επαφή με ψεκασμένες επιφάνειες
Επιπλέον, στο πλαίσιο της ανωτέρω πειραματικής μελέτης έγιναν οι αναλύσεις από τη
δειγματοληψία φύλλων προ και μετά της εφαρμογής των φ.π. από όλα τα θερμοκήπια τομάτας και
πιπεριάς που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα με στόχο να προσδιοριστούν τα υπολείμματα στην
φυλλική επιφάνεια (Dislogible Foliar Residues, DFR), τα οποία μπορεί να μεταφερθούν στα χέρια του
εργαζόμενου κατά τις καλλιεργητικές εργασίας μετά το ψεκασμό. Τα αποτελέσματα για την μελέτη της
έκθεσης των εργατών αφορούσαν την δυνητική έκθεση (PDE) στα φ.π. Α και Β σε καλλιέργειες
πιπεριάς και τομάτας και επιπλέον των στατιστικών δεδομένων έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν σε
συνδυασμό με τα αποτελέσματα της μελέτης DFR για τον πειραματικό υπολογισμό του συντελεστή
μεταφοράς ΤC (transfer coefficient). Τα εν λόγω αποτελέσματα βρέθηκαν να συνάδουν με αντίστοιχες
βιβλιογραφικές αναφορές.
Τέλος στο πλαίσιο των πειραμάτων της μελέτης για τον προσδιορισμό της μεταφοράς φ.π. στο
δέρμα (χέρι) του ψεκαστή κατά την επαφή των χεριών του με ψεκασμένες στο θερμοκήπιο επιφάνειες
