© Benaki Phytopathological Institute
Albano
et al.
66
Trichoderma
isolates for tan spot of wheat in Ar-
gentina.
Crop Protection
, 22: 1099-1106.
Shafir, S., Dag, A., Bilu, A., Abu-Toamy, M., and
27.
Elad, Y. 2006. Honeybee dispersal of the bio-
control agent
Trichoderma harzianum
T39: ef-
fectiveness in suppressing
Botrytis cinerea
on
strawberry under field conditions.
European
Journal of Plant Pathology
, 116: 119-128.
Smith, V.L.,
28.
Wilcox, W.F. and Harman, G.E. 1990.
Potential for biological control of
Phytophthora
root and crown rots of apple by
Trichoderma
and
Gliocladium
spp.
Phytopathology
, 80: 880-885.
Sutton, J.C. 1995. Evaluation of micro-organ-
29.
isms for biocontrol:
Botrytis cinerea
and straw-
berry, a case study.
Advances in Plant Pathology
,
11: 173-190.
Thomson, S.V., Hansen, D.R., and Flint, K.M.
30.
1992. Dissemination of bacteria antagonistic to
Erwinia amylovora
by honeybees.
Plant Disease
,
76: 1052-1056.
Yu, H. and Sutton, J.C. 1997. Effectiveness of
31.
bumblebees and honeybees for delivering in-
oculum of
Gliocladium roseum
to raspber-
ry flowers to control
Botrytis cinerea
.
Biological
Control
, 10: 113-122.
Received: 24 September 2008; Accepted: 30 January 2009
Αποτελεσματικότητα των εντόμων
Apis mellifera
και
Bombus impatiens
ως παραγόντων διασποράς του
βιομυκητοκτόνου Rootshield® (
Trichoderma harzianum
,
στέλεχος T-22) στην καλλιέργεια της φράουλας
S. Albano, M. Chagnon, D.de Oliveira, E. Houle, P.O. Thibodeau and A. Mexia
Περίληψη
Στην παρούσα μελέτη εκτιμήθηκε η αποτελεσματικότητα των ειδών
Apis mellifera
L. και
Bombus impatiens
Cresson (Hymenoptera: Apidae) ως παραγόντων μεταφοράς του βιομυκητοκτόνου
Rootshield® (
Trichoderma harzianum
, στέλεχος T-22) στα άνθη φράουλας από διασπορείς προσαρμο-
σμένους σε κυψέλες (hives-mounted dispensers). Πραγματοποιήθηκαν δύο βιοδοκιμές, μία σε αγρό
και μία σε θερμοκήπιο, στο Κεμπέκ του Καναδά. Ο αριθμός των πολλαπλασιαστικών μονάδων (Colony
Forming Units, CFU) του
T. harzianum
προσδιορίστηκε: α) πάνω στις μέλισσες, κατά την έξοδό τους από
τους διασπορείς, β) σε συλλέκτριες μέλισσες που επισκέπτονταν τα άνθη της φράουλας, γ) σε ανοικτά
άνθη που δέχθηκαν την επίσκεψη επικονιαστών, δ) σε άνθη που δέχθηκαν μια επίσκεψη επικονιαστή,
και ε) σε άνθη που δεν δέχθηκαν επίσκεψη επικονιαστή. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τόσο οι μέλισσες
όσο και οι βομβίνοι μπορούν να προσλάβουν το βιομυκητοκτόνο παράγοντα από τους διασπορείς και
να τον μεταφέρουν στα άνθη. Η βιοδοκιμή με τους βομβίνους έδειξε ότι υπήρχε θετική συσχέτιση με-
ταξύ του CFU ανά άτομο βομβίνου, του CFU ανά άνθος φράουλας, καθώς και μεταξύ της διάρκειας της
επίσκεψης του επικονιαστή και του CFU ανά άνθος. Επιπλέον, προσδιορίστηκε η πυκνότητα του μολύ-
σματος που εναποτίθετο στα άνθη μετά από κάθε επίσκεψη μελισσών ή βομβίνων. Τέλος προσδιορί-
στηκαν τα πλεονεκτήματα αλλά και οι περιορισμοί των χρησιμοποιηθέντων κυψελών-διασπορέων με
σκοπό τη μελλοντική τους βελτίωση.
Hellenic Plant Protection Journal
2:
57-66, 2009