Page 54 - 2009

Έκθεση Εργασιών 2009

53

προέρχονταν από εδάφη βιολογικής καλλιέργειας και δασικού οικοσυστήματος.

Στη συνέχεια μελετήθηκε η μη γραμμική σχέση θερμοκρασίας – ανάπτυξης, απομο-

νώσεων των εντομοπαθογόνων μυκήτων

Beauveria bassiana, Paecilomyces fumosoroseus

και

Metarhizium anisopliae.

Χρησιμοποιήθηκαν οι απομονώσεις:

B. bassiana

από Αμαρού-

σιον, Ελλάς (από έδαφος) και από Τατόι, Ελλάς (από

Malacosoma neustria

)

, P. fumosoro-

seus

από Αγ. Στέφανο (Αττική, Ελλάς) και Reading, Ηνωμένο Βασίλειο (από

Pieris brassi-

cae

) και

M. anisopliae

από Μαραθώνα, Ελλάς (από έδαφος) και από Siedlce, Πολωνία (από

Melolontha melolontha

και από Elateridae). Η μελέτη διεξήχθη με

in vitro

καλλιέργεια

των ως άνω απομονώσεων σε τρυβλία, σε θρεπτικά υποστρώματα

Sabouraud Dextrose

Agar (SDA)

και

Potato Dextrose Agar (PDA)

σε θερμοκρασίες 18, 20, 25, 27.5, 30, και 32.5

o

C

(φωτοπερίοδος: 16h ημέρα). Στις συνθήκες αυτές γινόταν καθημερινή παρατήρηση της

αύξησης της διαμέτρου των αναπτυσσομένων αποικιών (cfu, colony forming units). Η

παρατηρούμενη αύξηση προσεγγίστηκε με μη γραμμική παλινδρόμηση, με τη βοήθεια

των προγραμμάτων SAS, SPSS και Excel, με το μαθηματικό υπόδειγμα Lactin,

όπου,

y:

η ταχύτητα αναπτύξεως,

temp:

η θερμοκρασία,

e:

η βάση των νεπερίων λογα-

ρίθμων (2,178) και

Tm, ρ, Δ,

και

λ:

παράμετροι (Kontodimas

et al.

2004). Παρατηρήθηκε

και για τα τρία είδη των εντομοπαθογόνων μυκήτων που αξιολογήθηκαν (

B. bassiana, P.

fumosoroseus

και

M.m anisopliae)

ότι η ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης ήταν μεταξύ 25

και 27.5

o

C. Το κατώτερο θερμοκρασιακό όριο ήταν μεταξύ 6 και 9

o

C και το ανώτερο θερ-

μοκρασιακό όριο μεταξύ 32.5 και 33.5

o

C. Η μέγιστη ταχύτητα αναπτύξεως που παρατη-

ρήθηκε για το

B. bassiana

ήταν 1.5mm/ημέρα στους 25

o

C

,

για το

P. fumosoroseus

ήταν

1.65mm/ημέρα στους 27.5

o

C και για το

M. anisopliae

ήταν 3.25mm/ημέρα στους 27.5

o

C. Η

μεγαλύτερη ταχύτητα ανάπτυξης που παρατηρήθηκε στο

M. anisopliae

αναφέρεται και

από άλλους ερευνητές (Davidson

et al.

2003, Smits

et al.

2003). Τα αποτελέσματα αυτά

προσφέρουν σημαντική πληροφορία, απαραίτητη για την ανάπτυξη στρατηγικής για τη

χρήση αυτών των εντομοπαθογόνων μυκήτων στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση.

Βιβλιογραφία

Balazy, S. 1993.

1.

Flora of Poland. Fungi. Vol XXIV. Entomophthorales.

Inst of Botany, Krakow, 356 pp.

Davidson, G., Phelps, K., Sunderland, K.D., Pell, J.K., Ball, B.V., Shaw, K.E. and Chandler, D. 2003.

2.

Study of temperature–growth interactions of entomopathogenic fungi with potential for

control of Varroa destructor (Acari: Mesostigmata) using a nonlinear model of poikilotherm

development.

Journal of Applied Microbiology

, 94: 816–825.

Francis, C., Anagnou-Veroniki, M., Rouffaud, M-A., de Bievre, C. and Papierok, B. 2004. Mor-

3.

phometric and genetic variation among strains of two related species of Erynia (Zygomycota,

Entomophthorales) isolated from aphids or diptera in a limited geographical area in Greece.

Journal-de-Mycologie-Medicale,

14(4): 171-180.

Kontodimas, D.C., Eliopoulos, P.A., Stathas, G.J. and Economou, L.P. 2004. Comparative Temper-

4.

ature-Dependent Development of

Nephus includens

(Kirsch) and

Nephus bisignatus

(Boheman)

(Coleoptera: Coccinellidae), preying on

Planococcus citri

(Risso) (Homoptera: Pseudococcidae):

Evaluation of a linear and various non-linear Models Using Specific Criteria.

Environmental En-

tomology,

33(1): 1-11.

Lacey, L.A. and Brooks, W.A. 1997.

5.

Biological techniques series – Manual of techniques in insect

λ

ρ

+

− =













−

− ⋅

⋅

Ä

temp

T T

temp

m

e

e y