206
Τέλος, από τη σύγκριση του συνόλου των βιοδοκιμών σε υδρόβιους οργανισμούς και για όλα
τα είδη δειγμάτων προκύπτει σημαντική μείωση της τοξικότητας το 2010 σε σύγκριση με την
αντίστοιχη του 2009 (Γραφήματα 4 έως 6). Εξαίρεση αποτελούν τα δείγματα από την ακόρεστη ζώνη,
στα οποία παρατηρήθηκε αυξητική τάση της τοξικότητας τον Σεπτέμβριο 2010 σε σχέση με τον
Σεπτέμβριο 2009 (Γράφημα 6), παρόλη τη μείωση των επιπέδων των οργανικών ρύπων συνολικά. Το
αποτέλεσμα αυτό δικαιολογείται από την αύξηση των επιπέδων των εντομοκτόνων (ποιοτική αύξηση
του κινδύνου παρά την ποσοτική μείωση) τα οποία είναι ιδιαίτερα τοξικά για τους υδρόβιους
(ιδιαιτέρως για τη Daphnia magna).
Γράφημα 4:
Κατανομή των κατηγοριών δειγμάτων νερού από πηγάδια ανάλογα με το βαθμό τοξικότητας σε
υδρόβιους οργανισμούς. Σύγκριση για τις δειγματοληψίες υγρής και ξηρής περιόδου 2009- 2010 ξεχωριστά.
Γράφημα 5:
Κατανομή των κατηγοριών
δειγμάτων νερού από ποτάμια ανάλογα με το βαθμό τοξικότητας σε
υδρόβιους οργανισμούς. Σύγκριση για τις δειγματοληψίες Μαΐου και Ιουλίου 2009- 2010.