ΕΚΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΤΟΥΣ 2013 - page 67

65
των ακμαίων L. paeta κυμάνθηκε μεταξύ 92 και 100% μετά από 3 d εκθέσεως στις ίδιες δόσεις. Το L.
bostrychophila ήταν το λιγότερο ευαίσθητο είδος με θνησιμότητα < 60 % κατά την διάρκεια της 3ης
εβδομάδας μετά την εφαρμογή 27.5 mg/m2. Όμως, ακόμα και γι’ αυτό το είδος, η θνησιμότητα ήταν ≥
90% σε δόσεις > 27.5 mg/m2. Παρατηρήθηκε πλήρης θνησιμότητα των ακμαίων όλων των ειδών μετά
από 3 d εκθέσεως στα 110 mg/m2. Συνεπώς, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι το chlorfenapyr είναι
αποτελεσματικό κατά των ειδών ψωκοπτέρων τα οποία μελετήθηκαν.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΦΟΡΕΑΣ United States - Department of Agriculture
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΦΟΡΕΙΣ Μ.Φ.Ι., Πανεπιστήμιο.Θεσσαλίας, Oklahoma State University
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΦΙ Νικόλαος Γ. Καβαλλιεράτος
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ / ΤΜΗΜΑ Εργαστήριο Γεωργικής Εντομολογίας, Τμήμα Εντομολογίας
και Γεωργικής Ζωολογίας
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΡΓΟΥ 2008-2013
ΚΑΛΥΨΗ ΔΑΠΑΝΗΣ United States- Department of Agriculture
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.ars.usda.gov/pandp/people/people.htm?
personid=5643
2.3.10 Εξειδίκευση ξενιστού των παρασιτοειδών των αφίδων
To Lysiphlebus testaceipes (Cresson) είναι παρασιτοειδές το οποίο εισήχθη στην Ευρώπη για τον
βιολογικό έλεγχο των αφίδων οι οποίες προσβάλλουν τα εσπεριδοειδή στην Μεσόγειο. Το
παρασιτοειδές εξαπλώθηκε συντόμως στις ακτές και βαθμηδόν στα ηπειρωτικά. Το L. testaceipes
παρασιτεί ένα μεγάλο αριθμό αφίδων στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των νέων σχέσεων, και
άλλαξε σημαντικώς την σχετική αφθονία των αυτοχθόνων ειδών. Η συμπεριφορά αυτή ενδεχομένως
να συνδέεται με ευρεία ολιγοφαγία του παρασιτοειδούς ή να απαιτεί την εξέλιξη της εξειδικεύσεως
ξενιστού η οποία έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία διαφοροποιημένων υποπληθυσμών σε
διαφορετικούς ξενιστές. Για την διερεύνηση της υποθέσεως αυτής, χρησιμοποιήθηκε μιτοχονδριακή
κυτοχρωμική οξειδάση Ι και 7 μικροδορυφορικοί τόποι ώστε να αναλυθεί η δομή της γενετικής
ποικιλομορφίας των δειγμάτων L. testaceipes τα οποία συλλέχθηκαν από 12 διαφορετικά είδη αφίδων
ξενιστών από 7 ευρωπαϊκές χώρες και από τις Benin, Costa Rica, USA, Algeria και Libya προς
σύγκριση. Συνολικώς αναγνωρίστηκαν μόνον 5 COI απλότυποι με μέτρια απόκλιση. Δεν υπήρξε
ένδειξη συσχετίσεως των απλοτύπων με διαφορετικά είδη αφίδων στα ευρωπαϊκά δείγματα αλλά
διαπιστώθηκε ότι η ποικιλομορφία αυτή σχετίζεται με την γεωγραφική δομή. Η ποικιλομορφία των
απλοτύπων ήταν μεγαλύτερη στην Γαλλία, όπου το L. testaceipes εξαπολύθηκε, αλλά μόνον ένας
απλότυπος εντοπίστηκε στις περιοχές της νοτιοανατολικής Ευρώπης όπου το παρασιτοειδές
εξαπλώθηκε κατόπιν. Η ανάλυση της μικροδορυφορικής ποικιλομορφίας επιβεβαίωσε την έλλειψη
γενετικής δομής αναλόγως του ξενιστού όπως και της διαφορετικότητας μεταξύ των πληθυσμών από
την νοτιοδυτική και νοτιοανατολική Ευρώπη. Συνεπώς, το Lysiphlebus testaceipes είναι ευκαιριακώς
ολιγοφάγο είδος στην Ευρώπη με πληθυσμιακή δομή η οποία καθορίζεται από την πορεία της
εξαπλώσεώς του και όχι από την ανταγωνιστικότητα προς εύρεση ξενιστών.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΦΟΡΕΑΣ Institute of Integrative Biology
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΦΟΡΕΙΣ Μ.Φ.Ι., University of Belgrade, Academy of Sciences of
the Czech Republic, University of Zürich
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΦΙ Νικόλαος Γ. Καβαλλιεράτος
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ / ΤΜΗΜΑ Εργαστήριο Γεωργικής Εντομολογίας, Τμήμα
Εντομολογίας και Γεωργικής Ζωολογίας
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΡΓΟΥ 1.1.2010 – 31.12.2013
ΚΑΛΥΨΗ ΑΝΑΛΩΣΙΜΩΝ & ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ Swiss National Science Foundation
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.snf.ch