59
υπέργειου και του υπόγειου μέρους του φυτού. Τα εκχυλίσματα παρασκευάστηκαν σε νερό βρύσης
στο οποίο προστέθηκε σκόνη ξηρής οξαλίδας (ξ.ο.) από κάθε μέρος του φυτού (βλαστοί, ρίζες,
κόνδυλοι) περιεκτικότητας 76 mg ξ.ο./ml. Επίσης ξηροί ιστοί βλαστών οξαλίδας ενσωματώθηκαν σε
χώμα στο οποίο μεταφυτεύθηκαν νεαρά φυτά μαρουλιού.
Οι δοκιμές βλάστησης σπόρων έδειξαν ότι το εκχύλισμα σκόνης ξηρών βλαστών οξαλίδας είχε την
μεγαλύτερη φυτοτοξική επίδραση στο φυτό δείκτη σε σχέση με τις εφαρμογές εκχυλισμάτων από άλλα
μέρη του φυτού. Το εκχύλισμα σκόνης ξηρών βλαστών οξαλίδας προκάλεσε σημαντική μείωση στην
ανάπτυξη του βλαστιδίου και ριζιδίου των νεαρών σποροφύτων μαρουλιού και μείωσε την τελική
βλάστηση σε σχέση με τον μάρτυρα, σε ποσοστό που έφτασε το 77.8%. Τα εκχυλίσματα σκόνης
ξηρών βλαστών και ριζών είχαν παραπλήσιες τιμές pH (1,99 και 2,10 αντίστοιχα). Η χαμηλή τιμή pH
των εκχυλισμάτων αυτών ήταν αναμενόμενη, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας της οξαλίδας σε
οξαλικό οξύ και μπορεί να ερμηνεύσει την αρνητική επίδραση στην βλάστηση του φυτού δείκτη. Όμως
δεν εξηγεί την σημαντική διαφορά στο βαθμό της επίδρασης μεταξύ των εκχυλισμάτων ξηράς σκόνης
βλαστών και ριζών, υποδεικνύοντας ότι ενδεχομένως να εμπλέκονται και άλλες ουσίες στην
αλληλοπαθητική δράση της οξαλίδας, πέραν του οξαλικού οξέως.
Η ενσωμάτωση σκόνης ξηρών βλαστών οξαλίδας στο έδαφος είχε σημαντική αρνητική επίπτωση
στην ανάπτυξη των φυτών μαρουλιού που μεταφυτεύθηκαν σε αυτό σε σχέση με τον μάρτυρα, ακόμα
και στην χαμηλότερη περιεκτικότητα του εδαφικού υποστρώματος σε ξηρή οξαλίδα. Οι εφαρμογές των
10, 20 και 40 g ξ.ο./Kg εδαφ. υποστρώματος, δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους και προκάλεσαν
την μεγαλύτερη ανάσχεση στην ανάπτυξη του μαρουλιού. Η μείωση του νωπού βάρους των βλαστών
και ριζών μαρουλιού στις εφαρμογές αυτές έφτασε το 72 και 78% αντίστοιχα, σε σχέση με τον
μάρτυρα. Το pH του εδαφικού υποστρώματος κυμάνθηκε μεταξύ 6,39 και 7.92 για την εφαρμογή 40 g
ξ.ο./Kg εδαφ. υποστρώματος και τον μάρτυρα αντίστοιχα. Οι τιμές αυτές θεωρούνται κατάλληλες για
την ανάπτυξη του μαρουλιού.
Τα αποτελέσματα των πειραμάτων συμφωνούν με την υπάρχουσα βιβλιογραφία ότι οι ξηροί ιστοί
οξαλίδας εκδηλώνουν ισχυρή αλληλοπαθητική δράση. Το μέρος του φυτού που εκδηλώνει
περισσότερο έντονα αυτή τη δράση φαίνεται να είναι οι βλαστοί. Τα αποτελέσματα επίσης
υποδεικνύουν ότι η εκδήλωση της αλληλοπάθειας στην οξαλίδα δεν φαίνεται να είναι αποτέλεσμα
μόνο της προκαλούμενης μείωσης του pH αλλά είναι πιο σύνθετο φαινόμενο και χρήζει περαιτέρω
διερεύνησης προκειμένου το φαινόμενο αυτό να κατανοηθεί και αξιοποιηθεί αποτελεσματικά σε ένα
σύστημα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ζιζανίων.
Τ
ΜΗΜΑ
Ελέγχου Γεωργικών Φαρμάκων και
Φυτοφαρμακευτικής
Ε
ΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
Ζιζανιολογίας
Υ
ΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΡΓΟΥ
Δρ Β. Κατή
Ε
ΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Α. Πρίφτη (φοιτήτρια ΤΕΙ Κρήτης)
Δ
ΙΑΡΚΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
2010 - 2012
Κ
ΑΛΥΨΗ
Δ
ΑΠΑΝΗΣ
100% ΜΦΙ
2.3 Ανάπτυξη στρατηγικών διαχείρισης των επιβλαβών οργανισμών και των
φυσιολογικών καταπονήσεων των φυτών με φυσικές, βιολογικές,
βιοτεχνολογικές και χημικές μεθόδους χαμηλών εισροών φιλικές προς το
περιβάλλον
1...,51,52,53,54,55,56,57,58,59,60 62,63,64,65,66,67,68,69,70,71,...255