45
molecular variance (AMOVA)] κατέδειξε ένα αμινοξύ που εξελίχθηκε ανεξάρτητα αρκετές φορές, σαν
υπεύθυνο της προσαρμοστικότητας του ιού στη πιπεριά. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν πειράματα
πολλαπλασιασμού μολυσματικών κλώνων PVY-N και PVY-C2 σε πρωτοπλάστες πιπεριάς που
κατέδειξαν μειωμένη ικανότητα μόλυνσης σε κυταρικό επίπεδο της PVY-N σε σχέση με τη C2 και
επιβαιβαίωσαν δεδομένα συνεστιακής (confocal) μικροσκοπίας με απομονώσεις σημασμένες με
πράσινη φθορίζουσα πρωτείνη (Green Fluorescent Protein, GFP, Εικόνα 1). Από την εργασία αυτή
προέκυψε η δημοσίευση doi: 10.1093/molbev/msv222 (Βλ. Δημοσιεύσεις).
Εικόνα 1.
Συνεστιακή μικροσκοπία φύλ-λων
πιπεριάς που απεικονίζει τη διαφο-ρετική
ικανότητα μόλυνσης δύο απομονώ-σεων
του ιού Υ της πατάτας (
Potato virus Y
, PVY)
στα πλαίσια έρευνας για τη μελέ-τη της
προσαρμοστικότητας
του
ιού
στον
συγκεκριμένο ξενιστή. (Α) συνολική προ-
βολή οπτικών τομών και (Β) αντίστοιχη
τρισδιάστατη απεικόνισή τους. Τα κύτταρα
που περιέχουν PVY εμφανίζονται πράσινα
στο υπεριώδες λόγω σήμανσης των από-
μονώσεων με την πράσινη φθορίζουσα
χρωστική (Green Fluorescence Protein,
GFP).
Τ
ΜΗΜΑ
Φυτοπαθολογίας
Ε
ΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
Ιολογίας
Υ
ΠΕΥΘΥΝΟΣ
Ε
ΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ
ΜΦΙ
Δρ Ν. Βασιλάκος
Ε
ΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟ
Π
ΡΟΣΩΠΙΚΟ
Δ. Μπερή (υποψήφια διδάκτωρ του Τμήματος Βιολογίας
του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στα πλαίσια
εκπαίδευσης που πραγματοποιείται στο Εργαστήριο
Ιολογίας του Μπενακείου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου
σε θέματα και τεχνικές που άπτονται σε αλληλεπιδράσεις
φυτών και ιών), Κ. Κωτσαρίδης (μεταπτυχιακός φοιτητής
στα πλαίσια της διπλωματικής εργασίας του
προγράμματος «Μικροβιακή Βιοτεχνολογία»
προπτυχιακών σπουδών του Τμήματος Βιολογίας του
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών), Ε. Στάμου (στα
