80
-
μελέτη γονοτοξικότητας με τη μέθοδο «γH2AX-In Cell Western (ICW)»
-
μελέτη της τυχόν προστατευτικής δράσης έναντι του οξειδωτικού stress ή/και της γονοτοξικότητας
με τη μέθοδο COMET assay.
-
μελέτη αντιοξειδωτικών αντιστάσεων με αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης με χρήση
αντίστροφης μεταγραφάσης σε πραγματικό χρόνο (RT-qPCR)
-
μελέτη ενζυμικών δεικτών με τη μέθοδο RT-qPCR.
Επί του παρόντος, έχουν ολοκληρωθεί τα πειράματα μελέτης κυτταρικού πολλαπλασιασμού με
χρήση ΜΤΤ σε συγκεντρώσεις από 0.5 μg/mL έως 200 μg/mL για τα εκχυλίσματα και 5 x 10
-7
μg/mL έως 5
μg/mL για τις καθαρές ουσίες. Από τα αποτελέσματα προκύπτει στατιστικά σημαντική κυτταροτοξική
δράση του ολικού εκχυλίσματος, παρουσία ή απουσία του πολυμερούς, στη συγκέντρωση των 100 μg/mL.
Παρόμοια αποτελέσματα προέκυψαν για το όξινο και ουδέτερο κλάσμα της μαστίχας ενώ δεν
παρατηρήθηκε σημαντική κυτταροτοξικότητα από τη δράση των καθαρών ουσιών. Ενδεικτικά
παρουσιάζονται τα αποτελέσματα του ολικού εκχυλίσματος μαστίχας χωρίς το πολυμερές και της ολικής
ακατέργαστης μαστίχας στο Σχήμα 1 καθώς και των καθαρών ουσιών στο Σχήμα 2.
Σχήμα 1.
Βιωσιμότητα των κυττάρων HepG2,
μετά από 24ωρη επώαση με ολική ακατέργαστη
μαστίχα (ΟΑΜ) ή ολικό εκχύλισμα μαστίχας
χωρίς πολυμερές (ΟΕΧΠ). *Δείγμα ελέγχου:
διαλύτης DMSO. **Μέση τιμή ± ΣΣΜΤ, από
τουλάχιστον 3 ανεξάρτητα πειράματα.)
Σχήμα 2.
Βιωσιμότητα των κυττάρων HepG2,
μετά
από
24ωρη
επώαση
με
το
ισομαστιχαδιενονικό
(ΙΜΝΑ)
και
το
μαστιχαδιενονικό οξύ (ΜΝΑ). *Δείγμα ελέγχου:
διαλύτης DMSO. **Μέση τιμή ± ΣΣΜΤ, από
τουλάχιστον 3 ανεξάρτητα πειράματα.
Στη βιοδοκιμή ελέγχου επαγωγής γονοτοξικότητας με τη μέθοδο του Comet assay, η ολική
ακατέργαστη μαστίχα και το όξινο κλάσμα προκάλεσαν στατιστικώς σημαντική καταστροφή του
γενετικού υλικού στη συγκέντρωση των 25 μg/ml, ενώ τα μεμονωμένα μόρια δεν αποδείχθηκαν
γονοτοξικά. Ενδεικτικά παρουσιάζεται η επαγωγή αλλοιώσεων του DNA στα κύτταρα HepG2 μετά από
επώαση με την ολική ακατέργαστη μαστίχα (Σχήμα 3).
Επιπρόσθετα, το όξινο κλάσμα της μαστίχας, εμφάνισε προστατευτική δράση έναντι της
οξειδωτικής δράσης του Η2Ο2 (επαγόμενη γονοτοξικότητα) σε συγκεντρώσεις μικρότερες ή ίσες των
